ONDERWERPEN:

ANBO en PCOB zetten koers voort naar fusie

ANBO Uw bondgenoot voor lang en gelukkig leven (09-23)

ANBO en PCOB zetten koers voort naar fusie

De ledenraden van zowel ANBO en PCOB hebben groen licht gegeven voor het voortzetten van de ingezette koers naar fusie.

De toenemende samenwerking tussen PCOB en ANBO in de landelijke belangenbehartiging, met name op gebieden als wonen, zorg en koopkracht, heeft geleid tot deze vruchtbare beslissing. Door elkaars krachten te benutten, kan men samen nog meer betekenen voor de senioren in Nederland.

Op 16 november jl. kwamen de Ledenraden van beide bonden bijeen en deze bespreking leidde tot een constructieve discussie en brede steun onder de leden.

Op 21 december a.s. wordt het fusievoorstel vastgesteld door de beide Ledenraden en zal de fusie, als alles volgens plan verloopt,  een feit zijn op 1 januari 2024.

Alle ANBO-leden mogen t.z.t. een brief verwachten waarin het e.e.a. zal worden uitgelegd wat deze fusie voor hen zal gaan betekenen.

Wat betekent deze fusie voor StABS – NOP?

Vooralsnog wachten wij af wat deze fusie zal gaan betekenen voor de ANBO-leden. Komt er een nieuwe naam voor de 2 bonden samen? Worden de ledenadministraties in elkaar gevoegd? Wat wordt de rol van de PCOB-afdelingen? Het zal zich moeten uitkristalliseren.

Hierbij is opgemerkt dat StABS-NOP een aparte stichting is. 

Wij werken wel expliciet voor de ANBO-leden, maar zijn geen ANBO (zoals vroeger de afdeling ANBO-Noordoostpolder). Wij handelen ‘naar bevind van zaken’ en voor het komend jaar doen wij de dingen zoals u van ons bent gewend.

Ouderen hechten veel belang aan (behoud) van vitaliteit, sociale contacten, zelfredzaamheid en zingeving.

Welke zaken staan daarbij centraal? Dat zijn o.a:

- Waarvan wordt ik blij?
- Welke uitdagingen wil ik behouden?
- Hoe blijf ik mij nuttig voelen?
- Wat kan mij tot op hoge leeftijd inspireren?
- Hoe ga ik deze nieuwe levensfase invullen?

Zelfstandigheid en onafhankelijkheid zijn daarin belangrijke waarden. En ook ‘hoe houd ik mijn welbevinden op peil”?
En dat dan vaak nog met de nodige zorg en ondersteuning.
Allemaal zaken in een levensfase waarin veranderingen en verliezen onvermijdelijk zijn.

De ontwikkeling die nu gaande is, is de vrijblijvendheid voorbij. De norm wordt: zelf doen, als het kan; thuisblijven, als het kan; en digitaal, als het kan.

Zorg en welzijn is steeds meer ‘zorgen dat’ i.p.v. ‘zorgen voor’.

De benodigde gedragsverandering van zorgprofessionals, maar ook van de ouderen zelf is dan nodig. Dat blijkt helaas in de praktijk nog best lastig te zijn.

▶ Versterken van zelfredzaamheid, welzijn en kwaliteit van leven zijn hierin belangrijke waarden!